«Και ο λόγος σαρξ εγένετο και σκήνωσεν εν υμίν»
Του Βασίλη Τακτικού
Στο αναστάσιμο μήνυμα κεντρική θέση έχει το Ευαγγέλιο του Ιωάννη το οποίο ως γνωστόν αναφέρει: «Εν αρχή είναι ο Λόγος. και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος. Ούτος ην εν αρχή προς τον Θεόν. πάντα δι’ αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ό γέγονεν……. αλλ΄ ίνα μαρτυρήση περί του φωτός……. Και ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν».
Κατά τούτο η ενσάρκωση του λόγου είναι το πέραμα του λόγου και της αλήθειας στους ανθρώπους. «Η ουσία της σάρκας που κατοικείται από τον Θεό». Με όρους της επιστήμης της επικοινωνίας, το σημαίνον εδώ είναι το πρόσωπο του Χριστού και των μαθητών του και το σημαινόμενο το ίδιο το περιεχόμενο της διδασκαλίας του. Οι εικόνες είναι ο καθρέπτης της ύλης, στιγμιότυπα της ιστορίας και ο λόγος είναι άυλος διαχρονικός προς την αλήθεια.
Αυτό δηλαδή που λέει η θεολογία για την καταλυτική σημασία του λόγου, το αποδέχεται σήμερα η επιστήμη της επικοινωνίας, για την οποία επίσης η αρχή είναι ό λόγος.
Συνακόλουθα, η ενσάρκωση του λόγου είναι προϋπόθεση για να καρποφορήσει ο λόγος στο βίωμα των ανθρώπων. Ο λόγος της αγάπης , της κοινωνικής δικαιοσύνης της ειρήνης και της μη βίας. Αυτός κατά άλλα γήινος λόγος (αφού έχει ενσαρκωθεί) είναι προϋπόθεση για το πέρασμα στη βασιλεία των ουρανών.
Το βασικό κριτήριο στην «επί του όρους ομιλία» δεν είναι ατομιστική σχέση προς το Θεό, τα τελετουργικά καθήκοντα, τα αφιερώματα στο ναό και στις ιεραρχίες, αλλά η στάση προς τον πάσχοντα αδύναμο πλησίον, το φτωχό και τον κατατρεγμένο, που χρειάζεται βοήθεια μέριμνα και ευσπλαχνία.
Ο λόγος αυτός ήταν η έμπνευση για την μεγαλύτερη ανατροπή εκ των έσω στην ιστορία του αρχαίου κόσμου και της Παγανιστικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που στήριζε την ηγεμονία της στη βία και τη δύναμη των λεγεώνων. Προβάλλοντας ο Χριστιανισμός ηθικά και ιδεολογικά την δύναμη των πολλών φτωχών και αδυνάτων.
Το μήνυμα αυτό βέβαια ατόνησε όταν αργότερα ο Χριστιανισμός ταυτίστηκε με τη κρατική εξουσία και με τα ξεχωριστά συμφέροντα της Ιεραρχίας από τους λαούς. Ωστόσο ποτέ δεν χάθηκε από προσώπου γης το αυθεντικό μήνυμα για να εμπνέει νέα ουμανιστικά κινήματα. Ο ευθύς και ηθικός λόγος έναντι του υποκριτικού λόγου (γραμματέων και Φαρισαίων).Ο λόγος που συνέβαλε στην πολιτιστική και πολιτισμική κουλτούρα των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της ανεκτικότητας.
Ο λόγος για τους απλούς ανθρώπους να μοιράζονται αγαθά, λύπες και χαρές και ένα αισιόδοξο μήνυμα για τη ζωή. Το αναστάσιμο μήνυμα.
